In het kader van onze reeks over ski- en snowboardblessures hadden we een gesprek met Seppe Smits, Red Bull-atleet en wereldkampioen snowboard (slopestyle). Seppe leeft al een paar jaar tussen de professionele snowboarders en kan als geen ander inschatten welke blessures vaak voorkomen bij profs. Wij zijn ook wel eens benieuwd hoe het gesteld is met de blessurepreventie bij die snowboarders. More into skiing? Check dan zeker het artikel Top 5 meest voorkomende skiblessures en hoe ze te voorkomen.
Op de vraag welke de meest voorkomende blessure is bij professionele snowboarders is Seppe duidelijk: “knieblessures”. Voorste kruisbanden spannen daarbij de kroon. “Zelf had ik ook wel eens last van knieblessures. Mijn eerste onaangename kennismaking met kniepijn was toen ik nog vrij jong was. Door de vele landingen kreeg ik ondraaglijke pijn onder mijn knieën. Ontsteking van de patellapees (tendinitis).” Het verdict voor de jonge Smits was hard: rusten. En dat is natuurlijk net hetgeen je niet moet verwachten van een jonge en uiterst energieke kerel. “Rond mijn 17e à 18e landde ik na een jump iets te ver met desastreuze gevolgen voor beide knieën. Een korte opsomming… Aan mijn rechterknie hield ik er een half gescheurde achterste kruisband, een dubbele botkneuzing, een meniscus- en laterale bandletsel aan over. Links was het iets minder erg gesteld: kwetsuren aan meniscus en mediale band.”
Meniscusletsels bijvoorbeeld, worden bij Move to Cure als volgt aangepakt. Elke patiënt krijgt een programma op maat waarbij mobiliserende oefeningen, krachtoefeningen en functionele oefeningen gecombineerd worden. In het artikel behandeling en revalidatie van meniscus blessure kom je er alles over te weten.
“Afgelopen jaar kreeg ik rechts opnieuw wat last. Blijkbaar lag loszittend kraakbeen nu aan de basis. Finaal besloot ik om mijn knie operatief te laten “opkuisen”. Na de verplichte rustperiode werd tijdens de behandeling vooral de nadruk gelegd op het optrainen van de spieren rondom mijn knie. Ik kreeg onder andere hamstrings oefeningen en oefeningen voor de quadriceps.
“Vroeger waren snowboarders voortrekkers op het vlak van feesten. Nu wordt er nog wel eens gefeest, maar de sport is er toch een stuk op vooruit gegaan. Het niveau steeg pijlsnel, het werd allemaal veel technischer. Met z’n allen zijn we ook een stuk professioneler met ons lichaam bezig. Beenspieren worden intensief getraind. De schouders krijgen extra aandacht omdat die heel vaak zware klappen moeten opvangen. Deze spiergroepen steken er bovenuit, maar de rest van het lichaam komt aan bod. Als ik in het buitenland ben, heb ik vooral aandacht voor training op de berg. 4 à 5 uur aan een stuk maak ik die onveilig. Afhankelijk van het weer en het energiepijl wordt tijd vrij gemaakt voor aanvullende krachttraining. Het is heel moeilijk om daar een vast percentage op te plakken. Ik wordt daarin niet speciaal gestuurd of begeleid, ik duik vooral op eigen aanvoelen het krachthonk in. Door de jaren heen leer je je lichaam goed kennen en kan je beter inschatten wanneer krachttraining wel of niet aan de orde is.”